ခေရပြင့္ေလးေတြရယ္...
နင္နဲ႔ငါနဲ႔က ဘ၀တူေတြလို႔ ထင္ခဲ့ေပမယ္..
နင္က ငါ့ထက္ေတာ့ သာပါေသးတယ္....
နင္က ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႔ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာေၾကာင့္
အခ်ိန္တန္လို႔ ေျမမွာ ခ ခဲ့ရင္ေတာင္မွ
နင့္ရဲ႕ ရနံ႔ေလးေၾကာင့္ ဥပကၡာျပဳတဲ့သူ ရွားမွာပါဟာ...
နင့္ရဲ႕ သင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႔ေလးေၾကာင့္ ေကာက္ယူ နမ္းရိႈက္တဲ့သူေတြလည္း နည္းမွာမဟုတ္ပါဘူး..
ဒါေၾကာင့္ နင္အားမငယ္ပါနဲ႔...
ငါနဲ႔စာရင္ နင္က ေတာ္ပါေသးတယ္ဟာ...
ငါ့ဆီမွာက ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွကိုမရွိတာ..
ပညာနတၳိ အ၀ီစိနဲ႔
ရုပ္ရည္က ဗလာသုည..
ေငြေၾကးဥစၥာ ေမွ်ာ္ေတြးဖို႔ရာ
ဘာဆိုဘာမွ မပိုင္ဆိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ..
ဒါေတာင္မွ ငါ့ဘက္က ပစၥည္းမဲ့မာနနဲ႔ ဘယ္လိုပဲ ကာရံထားပါေစ..
ငါခ်စ္တဲ့သူအေပၚမွာ ငါ မာန မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး..
ငါဟာ.. ေရွးကံအေၾကာင္းမလွလို႔ (ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ)
စြန္းထင္းခဲ့ၿပီးတဲ့ ငါ့ရဲ႕ဘ၀ပါ...
ငါဟာ...နန္းထိုက္တဲ့ ေတာ္၀င္ပန္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး...
ရနံ႔ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ခေရပန္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး...
ဒါ့ေၾကာင့္ ဘယ္သူမွလည္း ငါ့ရဲ႕ ၀မ္းနည္း နာက်င္မႈကို ဂရုမစိုက္မိပါဘူး...
ငါ့ရဲ႕ဘ၀ဟာ....
ဘယ္အရာကိုမွ ငါမပိုင္ဆိုင္ရေပမယ့္..
ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့သူ... ငါ့ဘ၀ရဲ႕ စြန္းထင္းမႈေတြကိုလည္း ပြင့္လင္းစြာ သိခဲ့သူ
ဒါေတြကို နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့..
ငါကို ခ်စ္ခဲ့၊ နားလည္ခဲ့၊ ေကာက္ယူ နမ္းရႈိက္ခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္သူကေတာင္... ငါ့ကို အရာမသြင္းေတာ့တဲ့ဘ၀ပါ..
အဲ့ဒီေတာ့ ငါက ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ဆက္ရွင္ရမွာလဲ....
ခေရပန္းေလးေတြသာ
စကားေျပာတတ္မယ္ဆိုရင္ေလ...
ငါ့ဘ၀က နင့္ထက္သာပါတယ္လို႔မ်ား ေျပာမွာလား...
အရာတိုင္းက ငါ့ကို ေလွာင္ရီေနသလိုဘဲ...
ငါဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမလဲ...
ငါဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမလဲ...
ငါဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမလဲ...
ေျပာျပေပးပါ ခေရပြင့္ေလးေတြရယ္.....။
No comments:
Post a Comment