မနက္ျဖန္ေတြလား.....မေတြးခဲ့ဘူး....
အတိတ္ဆိုတာလား... ေလွ်ာက္ဖူးတဲ့ေျခလွမ္းေတြပါ...
ဒီေန႔ဆိုတာကေကာ... ပစၦဳပၸန္အေတြးေရးေရးေတာင္...
အေရးမစိုက္ခဲ့ဘူး... တစ္ခ်ိန္ကပါ....
အရြယ္ရ.. သက္တမ္းရင့္...
ဘ၀က ထင္တိုင္းမျဖစ္မွ......
အခ်စ္ကိုသိတာမဟုတ္ပါဘူး....
ဒီေန႔နဲ႔မနက္ျဖန္.. ျခားနားခ်က္ေတြရဲ႕ အကြာအေ၀း....
ဘ၀မွာ အခါးေတြနဲ႔ ေထြးေပြ႕ကတည္းက သိခဲ့တာပါ.....
ေတြ႕ခ်ိန္တန္မွ ... သတိရ.....
အခ်စ္က အခ်စ္ပါ... အေရာင္မဆိုးဘူး....
ဒီအခ်ိန္...ဘာေတြးသလဲ.....
ရိုးစင္းစြာ.. လက္ခံျခင္းပဲ....
မၿမဲတဲ့ဘ၀မွာ.. အခိုင္အမာျဖစ္တည္ျခင္း....
ရင္ထဲက ျမစ္တစ္စင္း... ခ်စ္ျခင္းပဲျဖစ္မယ္ဆိုရင္...
“ကို”ဟာ... မင္းအတြက္ေတာ့.......
အေရာင္ကင္းတဲ့.. ရွင္သန္ျခင္းပ်ဳိးခင္းပါ....တဲ့လားကိုရယ္...
(ကဗ်ာေလးအတြက္ေရာ.. အခ်စ္ေတြအတြက္ေရာ.. အရာအားလံုးအတြက္.. ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္... ခ်စ္လည္းအရမ္းခ်စ္တယ္....)
No comments:
Post a Comment